De taxichauffeur
De telefoon gaat. Ik schrik wakker en probeer met mijn slaperige hoofd de telefoon te vinden. Hij moet ergens op het tafeltje naast mijn bed staan. Altijd lastig in het donker in een vreemde hotelkamer. Op de tast beweegt mijn hand zich over alle voorwerpen op het tafeltje. Ik voel mijn mobiel en pak het op zodat het schijnsel van het toestel de andere voorwerpen verlicht.
‘Kwart voor zes, wie belt er nu zo vroeg’, denk ik. Ik pak de hoteltelefoon en spreek met een nog krakerige stem ‘goodmorning’.
‘Goodmorning sir. Your taxi has arrived.’
Ik ga rechtop in bed zitten en vraag de receptioniste of ze wel het goede nummer heeft gedraaid. In gebrekkig Engels probeert ze mij duidelijk te maken dat de taxi ons om zes uur naar het vliegveld zal brengen. Direct begrijp ik wat er mis is gegaan.
Een aantal weken voor onze reis kregen we een bericht van de reisorganisatie dat de binnenlandse vlucht tijdens onze rondreis was gewijzigd. In plaats van half negen ‘s ochtends zouden we om half twee ‘s middags vertrekken voor onze vlucht van Bogota naar Armenia. De pick-up bij het hotel was daardoor niet om zes uur, maar om half elf.
‘Prima’, zeiden mijn vrouw en ik tegen elkaar. ‘Kunnen we wat langer slapen.’
Bij aankomst in Bogota vroegen we aan de reisleidster ter plaatse of de vluchtwijziging goed was doorgekomen.
‘Zeker, uw vlucht naar Armenia vertrekt om half twee ‘s middags’, zei ze overtuigend.
Misverstand
Ik probeer de receptioniste duidelijk te maken dat er sprake moest zijn van een misverstand.
‘Our flight is at half past one and the pick-up at the hotel at half past ten.’
Ze probeert het nog een keer en vertelt dat de chauffeur op ons staat te wachten.
Het werd een verwarrend en onduidelijk gesprek. Uiteindelijk zei de receptioniste dat ze het begreep, bood haar excuus aan en wenste mij nog een goede nachtrust.
Mijn vrouw is inmiddels ook wakker geworden. Ik vertel haar waarom we zojuist werden gebeld.
‘Raar, we hebben het een paar dagen geleden bij aankomst nog gecheckt’, zegt ze.
Ik kan de slaap niet meer vatten en een kwartier na het telefoongesprek trek ik mijn kleren aan.
‘Wat ga je doen?’, vraagt mijn vrouw.
‘Even checken of alles wel goed is doorgekomen. Ik ben zo terug’.
De taxichauffeur
Beneden in de lobby zijn twee mensen, de receptioniste en een oudere man, keurig in pak. Hij leunt tegen de muur naast de deur.
Ik reik de receptioniste de hand en stel mij voor. Ze begrijpt direct wie ik ben en wenkt naar de man in pak. Terwijl hij naar mij toe loopt spreken de receptioniste en de man in razendsnel Spaans met elkaar.
De man in pak heeft geen oog voor mijn uitgestoken hand. Hij laat mij zijn mobiele telefoon zien. Hij klikt een whatsapp bericht aan en begint te praten. Ik vertel hem dat ik geen Spaans spreek, maar dat helpt niet. In het aangeklikte bericht zie ik een deel van onze boeking. Ik zie een vluchttijd van half twee en een pick-up tijd van zes uur. Ik lach vriendelijk en zeg dat de vluchttijd goed is, maar de pick-up tijd niet. Ik vraag de chauffeur waarom wij om zes uur opgehaald moeten worden als onze vlucht pas om half twee vertrekt? Het is slechts een minuut op 20 rijden. De man kijkt mij vragend aan.
Ik vraag pen en papier aan de receptioniste. Ik schrijf eerst de vluchttijd op. Daarna de pick-up tijd van half elf. Na wat ‘handen-en-voeten-Engels’ zegt de chauffeur dat hij het begrijpt. Ik klop de man bemoedigend op zijn schouder en geef de pen terug aan de receptioniste. Daarna reikt de chauffeur mij de hand en zegt ‘Okay, see you tomorrow’.
Ik schrik. ‘No, not tomorrow, today’, zeg ik tegen hem.
‘Oh, see you later’, zegt de chauffeur met een glimlach.
Verantwoordelijkheid
Niet geheel zorgenvrij loop ik naar de hotelkamer en vertel mijn vrouw wat er is gebeurd.
Het resterende deel van de ochtend lig ik te denken aan de chauffeur die in alle vroegte voor niets was gekomen. Hoe kon dit gebeuren? Alles was keurig gewijzigd, behalve de pick-up tijd. Had de chauffeur zich geen moment afgevraagd of de tijd in zijn whatsapp bericht wel juist was? Had hij geen contact opgenomen met de reisorganisatie om te vragen of alles wel klopte? Ontsloeg een whatsapp bericht hem dan van de verantwoordelijkheid om te blijven nadenken? Of waren mijn verwachtingen van de zelfstandigheid van de chauffeur te groot?
Slapen gaat niet meer. Bovendien is het inmiddels kwart voor zeven. Ik stap uit bed om een verfrissende douche te nemen. Het zal vast nog een lange dag worden.
