Bubbels
Terwijl ik door de stad loop bekijk ik op mijn telefoon het filmpje waarin de koning en de koningin excuses maken voor hun vakantie in Griekenland.
‘Een bijzondere actie, excuses maken aan het volk’, bedenk ik mij. ‘Maar waarom zijn ze eigenlijk gegaan? Ze worden vast omgeven door allerlei adviseurs. Zou dan geen enkele adviseur hebben gezegd dat gezien de coronacrisis en de gedeeltelijke lockdown, het beter is om niet te gaan?’
Ik sta stil bij een verkeerslicht en stop mijn telefoon in mijn broekzak. Voor mij passeert een pizzakoerier en verderop loopt een groepje pubers driftig op elkaars telefoon te wijzen. Ze voeren duidelijk een geanimeerd gesprek. Zelf ben ik nog steeds bezig met de vraag waarom de koning met zijn gezin voor vakantie naar Griekenland is afgereisd. Zouden zij dan niet in de gaten hebben wat er speelt in de samenleving? Leven ze dan in een eigen beschermde wereld? In hun eigen bubbel?
Eigen wereld
Bij het woord bubbel glijden mijn gedachten af naar sportwedstrijden die de afgelopen weken zijn gehouden. In de uitgestelde Tour de France hadden alle wielerploegen een eigen bubbel gecreëerd, om besmetting tegen te gaan. Ook de finaleronde van de championsleague werd gespeeld vanuit een daarvoor opgezette bubbel.
Een mooi woord eigenlijk ‘bubbel’. Het geeft goed aan wat het is. Een eigen wereld waar je in alle veiligheid vertrouwd kunt rondlopen. Een wereld die jezelf creëert en waarin je niets te maken hebt met anderen. Je sluit je af voor de mensen om je heen, terwijl je door de bubbel heen wel contact kunt onderhouden. Je ziet en hoort wat er gebeurt, maar het raakt je niet.
Het verkeerslicht springt op groen en ik loop over het zebrapad naar de overkant, richting het groepje pubers. Aan de gebaren en de manier van praten trek ik de conclusie dat het onderwerp dat ze bespreken erg interessant moet zijn. Ze gaan zo in elkaar op dat ze een oudere dame in een scootmobiel over het hoofd zien. Als de dame de toeter van haar scootmobiel laat horen doet het groepje vrijwel zonder te kijken een stapje opzij. Op het moment de dame passeert kijkt ze vol onbegrip naar de jongens en schudt ze haar hoofd.
Nog meer bubbels
Ik merk dat er een glimlach op mijn gezicht verschijnt. Het groepje heeft zijn eigen bubbel gecreëerd. De oudere dame was met haar scootmobiel niet in staat om deze bubbel te doorbreken. Het groepje liet haar niet toe.
‘Goeiemorgen’, roep ik in de richting van het groepje. Eén van de jongens kijkt heel even op van zijn telefoon. Hij heeft mij gehoord. Of hij mij ook ziet vraag ik me af. Hij reageert niet en kijkt direct weer op zijn telefoon om deze vervolgens onder de neus van één van zijn ‘bubbelgenoten’ te houden. Ook ik word niet toegelaten in de bubbel van het groepje.
Ik loop verder de stad in en zie om mij heen opeens heel veel bubbels. Mensen in gedachten zonder oog te hebben voor de ander, angstige mensen die proberen afstand te houden, vaders en moeders met kleine kinderen die hun het hemd van het lijf vragen en een verliefd stelletje dat uitsluitend oog heeft voor elkaar. Allemaal bubbels die naast elkaar, maar vooral langs elkaar leven.
Eigen waarheid
Die middag zit ik met een kop thee aan tafel. Ik lees de krant en stuit op het artikel van de onthoofde Franse leraar. ‘Wat verschrikkelijk!’, zeg ik tegen mijzelf. ‘Hoe kun je zoiets doen?’
Vrijwel direct denk ik aan mijn wandeling door de stad van vanmorgen. Daar liep ik tussen heel veel bubbels door. Ook de dader van deze verschrikkelijke moord moet in zijn eigen bubbel hebben geleefd. Hij had zich afgesloten voor anderen. Voor de mening en ideeën van anderen. Hij leefde in zijn eigen wereld, had zijn eigen werkelijkheid gemaakt en dat was zijn waarheid geworden. Bubbels kunnen heel plezierig zijn, vooral voor degene die erin zitten. Maar veel bubbels hebben ook een keerzijde. Als dreigt dat de bubbel wordt lek geprikt, kunnen de personen in de bubbel verrassend reageren. Onverwacht, geïrriteerd, boos, maar ook opgelucht of vrolijk.
Eigen bubbel
Ik stel mijzelf de vraag hoe iemand toegang krijgt tot de bubbel van de ander. Bij de koning en de koningin heeft veel en luid protest van een deel van de bevolking op de social media de koninklijke bubbel lek geprikt. Maar hoe krijg ik zelf toegang tot de bubbel van een ander?
Ik schrik van een hand die ik plotseling op mijn schouder voel.
‘Wil je nog een kopje thee? Je reageert helemaal niet.’
Ik draai mijn hoofd en zie mijn vrouw naast me staan. ‘Ja, uuh, sorry. Ik zat even in mijn eigen bubbel!’
Wil je als organisatie de veiligheid en het vertrouwen in je eigen bubbel meten?
Vraag hier de cultuurscan aan.
